Klagen

Hoor je ook zoveel geklaag om je heen? Ik in ieder geval wel. En ja, ook ik zal er ongetwijfeld zelf met enige regelmaat aan meedoen.

Zo wordt er ook nogal wat geklaagd door werknemers en dan vooral over salaris. Hoe vermoeiend moet dat zijn voor ondernemers die dit continu aanhoren? De een is de deur nog niet uit of de volgende klopt alweer aan. Okay, klagen over de stijgende kosten begrijp ik, de kosten voor o.a. levensonderhoud schieten echt aan alle kanten door het dak. Maar om dat probleem dan direct neer te leggen bij je werkgever is niet fair. Een ondernemer, die privé ook dezelfde lastenverzwaring als zijn personeel heeft, krijgt die verzwaring ook nog eens zakelijk voor z’n kiezen door de enorme stijgende kosten aan die kant. Het jaar nadert z’n einde dus komen de salarisgesprekken er weer aan. Nou kom maar op allemaal, het geld groeit bij de ondernemers tenslotte gewoon aan de boom!

En de vakbonden staan ook weer massaal op de barricade met torenhoge looneisen en soms, soms snap ik het. Je zult tenslotte maar in de zorg werken… Jaarlijks terugkerend iets zijn ook de salariseisen in het onderwijs. Sorry, ik zal vast veel mensen tegen de schenen schoppen, zo werkt mijn eigen man in het onderwijs, maar hoe kunnen die nu klagen over hun doorgaans zeer nette inkomen met daarnaast DRIE, ik herhaal DRIE maanden vakantie op zak?? Dat betekent dat je een kwart van het jaar vrij bent. Als je die vakantiedagen in salaris omrekent dan hebben onderwijzers volgens mij niet veel meer te klagen. Met zoveel vakantiedagen in het verschiet droom ik er zelf nog wel eens van om me te laten omscholen.

Maar ondertussen zakken we met het onderwijs, wat de ruggengraat is van onze innovatieve economie, wel op alle internationale lijstjes dus geacht kabinet Schoof; hoe kunnen we nu miljarden bezuinigen op het onderwijs?!

Yvette Huijsmans-Van Schie
Directeur MKB Rotterdam Rijnmond